Blanche Dorothea Emmeline Gaillard

Blanche Dorothea Emmeline Gaillard wordt 21 september 1910 geboren in Doesburg als tweede kind. Na haar middelbare schoolopleiding en een verblijf van een jaar in Zwitserland studeerde Dr. Gaillard farmacie aan de Universiteit van Utrecht waar ze in 1937 afstudeerde als farmaceutisch chemicus.

Na een jaar assistent te zijn geweest in het farmaceutisch laboratorium van de universiteit, werkte Blanch als zelfstandige apotheker in Nijmegen tussen 1938 en 1945. Vervolgens trad zij toe tot het KNIL-leger en vertrok als eerste luitenant en militair apotheker naar voormalig Nederlands-Indië. Als hoofd van het chemisch laboratorium van het militair hospitaal was ze verantwoordelijk voor de organisatie van een apotheek waarin ze kwaliteitsmedicijnen moest identificeren en testen die waren achtergelaten door de Japanse bezetter. Ze werd ook aangesteld als docent farmacie aan de Universiteit van Batavia.

Na in 1948 terug te keren naar Nederland ging ze in 1949 weer naar Indonesië en bekleedde tot 1951 de functie van hoofd van het chemisch laboratorium van het criminologisch instituut. In 1951 trad ze toe tot de staf van het Laboratorium voor Dierfysiologie van de Landbouwuniversiteit te Wageningen. Aanvankelijk bood prof. Dr. E. Brouwer haar een driejarig contract aan waarin ze de celwandbestanddelen van ruwvoer moest bestuderen. Deze studie resulteerde in haar proefschrift met de titel: ‘Chromatographic characterization of the polysaccharides of the cell wall mbt de analyse van ruwvoer‘. Als gevolg van deze prestatie besloot de Landbouwuniversiteit haar in vaste dienst te nemen. Daarmee werd voor Blanche een breed onderzoeksveld geopend dat ze intensief heeft verkend, zoals blijkt uit haar talrijke publicaties.

Blanche heeft veel onderzoeken uitgevoerd in samenwerking met andere onderzoekers en in verschillende niet-Europese laboratoria werd ze uitgenodigd om speciale koolhydraatproblemen van wederzijds belang te bestuderen. Ze is onderdeel geweest van onderzoeksteams in de Verenigde Staten, Australië en Nieuw-Zeeland, waar ze bijdroeg aan lokaal koolhydraatonderzoek. Door haar kennis, ervaring en communicatief vermogen is ze een informatiebron geworden voor nationale en internationale collega’s. Als dank is er een speciale ‘Gaillard’-uitgave gemaakt, toen ze met pensioen ging in 1975: “Carbohydrate research in plants and animals“.

Daarna heeft ze Coenraad Jan Groos sr. ontmoet en ze besloten samen te wonen. In 2004 stierf zij op 93-jarige leeftijd.